|
Nowa strona 4
Odpusty w Kościele
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego
Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie
wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć
wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które
spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy
właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już
co do winy.
Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu
uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po
spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
-
Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu,
nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji - zyskuje się
odpust cząstkowy)
-
Stan łaski uświęcającej (brak
nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
-
Przyjęcie Komunii świętej
-
Odmówienie modlitwy (np. "Ojcze nasz" i
"Zdrowaś Mario") w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji
samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z
odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego
dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na naszych stronach z
kalendarzem na dany miesiąc)
-
Wykonanie czynności związanej z odpustem
Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa
w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po
wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi
jednak istnieć związek.
Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej
Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża - tylko jeden odpust
zupełny.
Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to
osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia - wystarczy ofiarować
odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje). Przez taki dar
sam ofiarodawca zyskuje dla siebie odpust zupełny w godzinie swojej śmierci.
Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za
innych żywych.
Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego:
-
Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co
najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza - odpust cząstkowy);
-
Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich
bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej
lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie w niej Ojcze nasz i Wierzę:
-
w święto tytułu tej bazyliki,
-
w jakiekolwiek święto nakazane (np. we
Wniebowzięcie NMP),
-
raz w roku w innym dniu wybranym przez
wiernego;
-
Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez
Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) - choćby tylko przez radio lub
telewizję;
-
Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie
liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek;
-
Odmówienie modlitwy Oto ja, o dobry i
najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy
piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni - odpust
cząstkowy);
-
Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu
Kongresu Eucharystycznego;
-
Uczestnictwo w rekolekcjach trwających
przynajmniej trzy dni;
-
Publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia
Sercu Jezusowemu O Jezu Najsłodszy w uroczystość Najświętszego Serca
Pana Jezusa (w inne dni - odpust cząstkowy);
-
Publiczne odmówienie aktu poświęcenia
rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu w
uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (w inne dni - odpust
cząstkowy);
-
Posługiwanie się przedmiotami pobożności
(krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), o ile zostały
pobłogosławione przez Papieża (ewentualnie - przez biskupa), po odmówieniu
jakiejkolwiek formuły wyznania wiary w uroczystość świętych Apostołów Piotra i
Pawła 29 czerwca; jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub
diakona - odpust cząstkowy;
-
Przyjęcie Pierwszej Komunii świętej lub
pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości;
-
Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej
prymicyjnej;
-
Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej z
okazji 25-, 50- i 60-lecia kapłaństwa;
-
Odmówienie w całości (i bez przerwy)
przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy
publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu,
połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi
miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy);
-
Jednorazowe nawiedzenie kościoła, w którym
trwa Synod diecezjalny;
-
Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed
tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy
świętej (w Wielki Czwartek) oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi
Chrystusa (Boże Ciało); w innym czasie - odpust cząstkowy;
-
Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie
Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski w
ostatnim dniu roku (w innym czasie, nawet prywatnie - odpust cząstkowy);
-
Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu
Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość
Zesłania Ducha Świętego (w pozostałe dni, nawet prywatnie - odpust cząstkowy);
-
Odprawienie Drogi Krzyżowej po spełnieniu
następujących warunków:
-
odprawienie przed urzędowo erygowanymi
stacjami Drogi Krzyżowej (np. w kościele, na placu przykościelnym);
-
musi być 14 krzyżyków;
-
rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie
jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);
-
wymaga się przechodzenia od jednej stacji
do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący
przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić); jeśli ktoś z powodu
słusznej przyczyny (np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp.) nie może
odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych tutaj warunków, zyskuje odpust zupełny
po przynajmniej półgodzinnym pobożnym czytaniu lub rozważaniu Męki Chrystusa
-
Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto
tytułu lub w dniu 2 sierpnia, kiedy to przypada odpust "Porcjunkuli" po
odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;
-
Nawiedzenie kościoła i ołtarza w dniu
nawiedzenia i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę;
-
Nawiedzenie kościoła lub kaplicy we
wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie tam
Ojcze nasz i Wierzę;
-
W dniach od 1 do 8 listopada za nawiedzenie
cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych - codziennie odpust zupełny,
który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne
dni - odpust cząstkowy również wyłącznie za zmarłych);
-
Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników
w święto ich założyciela i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
-
Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas
liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc lub w rocznicę swojego chrztu (jeśli
przy pomocy innej formuły w innym czasie - odpust cząstkowy)
Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także
dwa dodatkowe odpusty zupełne:
Odpusty cząstkowe:
O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne.
Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:
-
Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli
w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z
pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste,
zmiłuj się nad nami"
-
Jeśli wierny powodowany motywem wiary
przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub
dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy
-
Gdy wierny w intencji umartwiania się,
odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust
cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych
umartwień
Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem
wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z
modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w
Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130
(Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...); odmówienie Jutrzni lub
Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii
Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij,
o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo,
Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie
jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego
Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa
Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych);
pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.
|
|